dag 37, maandag 29 juni, Santiago

Dag 37, maandag 29 juni, Santiago de Compostela, 0 km, totaal 2838 km

Vandaag naar de speciale Pelgrimsmis geweest. Voor de pelgrims is een apart deel in de kerk gereserveerd, direct voor het altaar. Ronald rekent uit dat er wel zo’n 2000 mensen in de kerk moeten zijn. En elke dag is er zo’n pelgrimsmis. De meeste mensen zijn echter geen pelgrims, het onderscheid is duidelijk te zien, niet alleen vanwege de speciale plaats waar deze die-hards, criminelen(?), “bezinners”en diep religieuze pelgrims zitten opgesteld, maar ook vanwege hun outfit. Blote voeten in sandalen, stinkende wandelschoen en t-shirts, wilde haren en baarden en natuurlijk vermoeide gezichten. Maar allemaal hebben ze een gelukkige blik in hun ogen. Zo ook wij. Ook Marijke en Paul wonen de mis bij. We hebben onze missie volbracht. En onze aflaat ontvangen. Nu komen we allemaal in de hemel……of moeten we dit dan elk jaar doen…..???

Een in donker habijt geklede non verschijnt op het altaar. Zij zet in met een aantal liederen. Ze heeft best een mooie stem. Met haar ene arm zwaaiend in de lucht nodigt zij de kerkgangers uit om met haar liederen mee te zing. Tevens zorgt ervoor dat de mis in goede orde verloopt. Van een aantal groepen, vooral jonge mensen, komt er af en toe eentje naar voren om het een en ander te declameren in het Spaans. De hele mis, met 3 “heren” en 2 misdienaars gaat in het Spaans, wat voor ons niet is te volgen. Voor een beetje bezinning heb je echter geen woorden nodig.

Al met al toch een heel bijzonder en indrukwekkend gebeuren.

Het hoogtepunt is de “vertoning” aan het einde van de mis. Een groep van 5 mannen in donker rode mantels beginnen aan een lang, heel dik, touw te trekken. Aan het andere eind van het touw, via een katrol boven in de kathedraal, hangt een ontzaglijk groot en zwaar wierookvat. Doordat die mannen aan dat touw sjorren begint het wierookvat te slingeren en wierook uit te walmen. Het vat slingert uiteindelijk tot bovenin de kathedraal. Dit gebeuren is ontstaan in het grijze verleden en was toen bedoeld om de lucht van de stinkende pelgrims te verdoezelen. Zowat de helft van de aanwezige kerkgangers staat te fotograferen en te filmen. Een en al geflits dus. Ach, het is wel indrukwekkend maar heeft natuurlijk weinig meer met bezinning of religie van doen. Het is gewoon een stukje volksvermaak en dat kan toch ook leuk zijn……

Na afloop met Paul en Marijke en Frans en Jan koffie gedronken op een terrasje lekker in de zon.

‘s middags met z’n tweeën een rondwandeling langs de highlights van Santiago gemaakt. Bijna alleen maar kerken. Op den duur kan je geen kerk meer zien.

Ook door de inmiddels lege markthallen gelopen, je kon nog precies ruiken waar de visafdeling was geweest.