dag 25, 17 juni, St.Jean-Pied-de-Port - Pamplona

Dag 25, 17 juni, St.Jean-Pied-de-Port - Pamplona 71 km, totaal 1966 km

Het heeft bijna de hele nacht flink geregend. We blijven in ons tentje liggen tot het getik op de tent ophoudt. Het is dan ongeveer half acht dus dat valt mee. De blauwe plekken in het wolkendek worden steeds groter, dus we staan snel op.

.

Dit wordt een pittige dag, de Pyreneeën moeten we over. Ca 28 km lang klimmen tot 1057 m. En dat met volle bepakking, ik zeg het nog maar ff. Hoewel we gister toch onze bagage weer met 3 kg p.p. hebben gereduceerd.

Als je zoiets voor de 1^e maal doet weet je niet wat je te wachten staat. Je kent zo’n beklimming alleen van verhalen. Met gemengde gevoelens beginnen wij deze dag aan een onbekend avontuur. Ik had zo’n beetje het gevoel of ik examen moest doen, blij als het eenmaal voorbij zou zijn.

Bij goed fietsweer, bewolkt, niet al te warm dus, beginnen wij om 9:30 de beklimming. Een mooie rustige weg, die ook door auto’s benut wordt.

De klim gaat gestaag, geen enkel moment is de weg vlak, de drukte valt mee en de zon blijft nu gelukkig weg. Al na enkele km’s passeren we de Spaanse grens.

We stoppen regelmatig om bij te komen en wat te drinken. Om twee uur zijn we op de pashoogte, wat een voldoening geeft dat……geslaagd voor het examen….

Op de top staat een kapelletje (hoe kan het ook anders op een pelgrimsroute), met een buitenaltaar waar een mis opgedragen kan worden. Ronald wil op het altaar gaan zitten om te lunchen, maar dat kan Nico niet goed vinden. Dan maar op een stenen muurtje opzij. Verder is daar boven niets.

We dalen af en al snel komen we bij een historisch klooster, Roncevalles, uit de 12 eeuw. Daar is ook een restaurant. We stoppen daar weer voor een kop koffie.

De berg op kost veel tijd, maar daarna komt de beloning, de kilometers vliegen onder ons vandaan. We bereiken Pamplona (bekend o.a. van het stierenrennen door de smalle straatjes, lees ook Ernst Hemmingway)

De route uit onze reisbijbel voert ons door Arre, een klein voorstadje van Pamplona, waar we een prachtige pelgrimsherberg tegenkomen. Hier boeken we voor de komende nacht ons onderkomen. De camping waar we in eerste instantie zouden overnachten was nog 4 km extra rijden, maw hij lag nogal buiten de route.

De herberg “Auberge de Trinidad, is gevestigd in een historisch gebouw met, in een van de vertrekken onverwacht een prachtig kapelletje.

De sympathieke “herbergvader” legt ons uit waar wij in Arre een pelgrimsmaaltijd kunnen gebruiken. Dit blijkt in een zaaltje te zijn zoals bijvoorbeeld bij ons de Sociale Dienst ook maaitijden uitreikt. Het pelgrimsmenu kost € 7,45 inclusief wij en brood. En je kunt bij elk van de drie gangen nog kiezen ook.

Na deze kwalitatief goede maaltijd moeten wij ons haasten om op tijd in de rifuge te zijn. Na 21:30 kom je er niet meer in !! De herbergvader zit al op ons te wachten. Achter ons gaat de deur dicht. Hij blijft in de slaap- en wasruimte rondlopen en ziet er op toe dat om 10:00 uur alles stil is.

Buiten onweert het en de regen komt weer flink naar beneden.