dag 30, 22 juni, Burgos - Sahagun

Dag 30, maandag 22 juni, Burgos - Sahagun, 145 km(!), totaal 2371 km

Het is kwart over zes en het is koud, toch staan wij al buiten. Voor het fietsen zijn de omstandigheden ideaal. Ook op de route zijn weinig “hobbels” te verwachten.

We willen Santiago vandaag een stuk dichterbij laten komen.

Net voor we Burgos uitrijden pakken we nog even een kop koffie met wat zoete broodjes in een typisch Spaans lokaaltje met heel vriendelijk personeel. Alles wat je niet meer nodig hebt voor je ontbijt wordt gebruikelijk op de grond gegooid. In Spaanse cafés is de grond, vooral langs de bar, bezaaid met, veelal papieren, troep.

Eind van de ochtend stoppen we bij Fromista waar we op een stenen bankje onze lunch gebruiken. Er staat dan al 70 km op de teller. Het landschap vliegt aan ons voorbij. De rugwind helpt ongelooflijk met het tempo dat we hebben, de teller wijst langdurig boven de 25 km per uur aan. Het landschap blijft steeds weer boeien, vooral verre einders, met bergen in de achtergrond. En steeds prachtig begroeide bermen.

We besluiten door te trappen tot Sahagun. Daar is ook een camping.

Wat later dan verwacht, het is 19:30 komen we op de camping aan. De laatste 20 km ging over een onverharde weg. Het hoge tempo is dan voorbij, de keien onder de banden spatten alle kanten uit. Op dergelijke “camiino’s”maken de wandelende pelgrims gewoonlijk hun km’s.

We sluiten de dag af met een extra drankje, een Spaanse anijslikeur, op het terras bij de camping Pedro Ponce. Dit als “beloning” voor de langste dagafstand van onze monstertocht.

Dag 30, maandag 22 juni, Burgos - Sahagun, 145 km(!), totaal 2371 km

Het is kwart over zes en het is koud, toch staan wij al buiten. Voor het fietsen zijn de omstandigheden ideaal. Ook op de route zijn weinig “hobbels” te verwachten.

We willen Santiago vandaag een stuk dichterbij laten komen.

Net voor we Burgos uitrijden pakken we nog even een kop koffie met wat zoete broodjes in een typisch Spaans lokaaltje met heel vriendelijk personeel. Alles wat je niet meer nodig hebt voor je ontbijt wordt gebruikelijk op de grond gegooid. In Spaanse cafés is de grond, vooral langs de bar, bezaaid met, veelal papieren, troep.

Eind van de ochtend stoppen we bij Fromista waar we op een stenen bankje onze lunch gebruiken. Er staat dan al 70 km op de teller. Het landschap vliegt aan ons voorbij. De rugwind helpt ongelooflijk met het tempo dat we hebben, de teller wijst langdurig boven de 25 km per uur aan. Het landschap blijft steeds weer boeien, vooral verre einders, met bergen in de achtergrond. En steeds prachtig begroeide bermen.

We besluiten door te trappen tot Sahagun. Daar is ook een camping.

Wat later dan verwacht, het is 19:30 komen we op de camping aan. De laatste 20 km ging over een onverharde weg. Het hoge tempo is dan voorbij, de keien onder de banden spatten alle kanten uit. Op dergelijke “camiino’s”maken de wandelende pelgrims gewoonlijk hun km’s.

We sluiten de dag af met een extra drankje, een Spaanse anijslikeur, op het terras bij de camping Pedro Ponce. Dit als “beloning” voor de langste dagafstand van onze monstertocht.