dag 6

Fietsen, fietsen, elke dag fietsen, je zult je afvragen: waar hebben die jongens zin aan of wat is er nu zo bijzonder aan zoveel dagen, zo lang fietsen?

Het bijzondere is de eenvoud; je bent pelgrim en je verplaats je van A naar B per fiets en je geniet. De weg is het doel, dat klinkt simpel en gelukkig is dat ook zo,

De zin is onderschikt; je moet van A naar B. Iedereen kent het gezegde: wie A zegt moet ook B zeggen, ook dit is weer de bijzondere eenvoud.

Als je bij vertrek alles mee hebt, het weer, het panorama, de wind in de rug en stille oude fietswegen, dan kunt je je voorstellen dat het geen straf is om pelgrim te zijn en onderweg te zijn.

Vandaag dus een bijzonder fraaie etappe met maar één dissonant: Nico zijn pelgrimspaspoort lag niet op het postkantoor in Montmedy.

Een nieuwe mogelijkheid In Auxerre,

In Orval de Abdij bezocht beroemd om bier en kaas en de Notre Dame; geen bijzondere eenvoud, maar heel imposant.

Vanaf het lokale Kebab restaurant Istanbujl ontvang je dit verslag.